اپوکسی یا پولی‌پوکساید، یک بسپار ترموست است که از واکنش رزین اپوکساید با سخت‌کنندهٔ پولی‌آمین یا پلی آمید حاصل می‌شود. اپوکسی دامنهٔ کاربرد گسترده‌ای دارد، از جمله در مواد رنگ اپوکسی، کفپوش وکسی، اپوکسی گرانیتی، اف‌آرپی و چسب‌ها.
کاربردهای اپوکسی گسترده است و مهمترین آن در ساخت رنگ اپوکسی و کفپوش اپوکسی می‌باشد و همچنین شامل کاربرد در ساخت موادی چون چسب‌ها، کامپوزیت‌ها (مانند موادی که از فایبر گلاس یا فیبر کربن استفاده می‌کنند) و تقویت‌کننده‌ها می‌شود. ساختار شیمیایی اپوکسی‌ها این اجازه را می‌دهد که بسپارهای متفاوتی با خواص بسیار گوناگون تولید شود. به طور کلی اپوکسی‌ها را به خاطر چسبندگی، مقاومت شیمیایی و گرمایی خوب مکانیکی و مقاومت الکتریکی بسیار عالی آن‌ها نسبت به اکثر رزینهای دیگر می‌شناسند. بسیاری از خواص اپوکسی‌ها را می‌توان تغییر داد، مثلا اپوکسی‌های پرشده از نقره که رسانایی الکتریکی خوبی دارند یا اپوکسی پرشده از روی که مقاومت خوردگی خوبی دارد و یا مخلوط آن با ریز الیافهای کربن آن‌ها را رسانا میکند نیز وجود دارد و این در حالی است که اپوکسی‌خالص عایق الکتریکی هستند.